czwartek, 11 lutego 2010

Fajna tsuba ma już atrybucję (plus przykład Saga Kaneiye)

Tsuba z poprzedniego postu ma już swą atrybucję. Pan Mikołaj jako pierwszy podpowiedział właściwy styl - Kaneiye. W istocie ta tsuba to albo Saga Kaneiye albo jedna z późniejszych szkół kontynuujących tradycję Kaneiye. Myślę, że skoncentrowane w niektórych miejscach, drobne ślady młotka mogą nieco przypominać stemple (kokuin) i to zapewne skierowało Pana Mikołaja ku drugiej atrybucji (Saotome).

Sprawę rozstrzygnął definitywnie Richard Stein (znany z popularnego The Japanese Sword Index), który potwierdził opinię Pana Mikołaja. Dodatkowo okazało się (dzięki Ian'owi Bottomley), że "ważki" na rewersie tsuby są w istocie trawą bambusową (sasa) - jest to zresztą zgodne z roślinno-krajobrazową tematyką awersu.

Dla porównania pokażę Wam inna tsubę szkoły Saga Kaneiye. Poniżej jej opis i atrybucja autorstwa Andy Mancabelli:
"Tsuba żelazna, sygnowana "Yamashiro no Kuni Fushimi no ju Kaneiye". Ładna patyna koloru ciemnej czekolady, wykończenie tsuchime, występują drobne żelazne kości (tekkotsu), szczególnie wzdłuż brzegu. Kozuka-hitsu wypełniony ładnie spatynowanym ołowiem. Powierzchnia płytki zdobiona reliefem słomianych kapeluszy (kasa) i trzciny, jak również bardzo delikatną inkrustacją złotym drucikiem i srebrnymi punktami. Jest to tsuba albo Saga Kaneiye, albo też kopia wykonana w stylu Kaneiye przez jednego z artystów Aizu-Shoami. Późny XVIII wiek. Wymiary: 80 x 77mm, grubość: 3mm w seppadai i na brzegu."



Kolejny post to wielokrotnie obiecywana (tym razem bardzo pozytywna) recenzja książki Sasano Masayuki "Early Japanese Sword Guards. Sukashi Tusba".

2 komentarze:

  1. Zdążyliśmy się już przyzwyczaić , że autor wybiera dla Nas same ciekawostki i prezentuje perełki.
    Tsuby Kaneiye należą do jednych z najbardziej urokliwych i pewnie wraz z tsubami Choshu były najbardziej popularne jeśli nie najczęściej wykonywane.
    Pierwsze tsuby Saga Kaneie nie przetrwały w tak doskonałym stanie do naszych czasów , początkowo przyozdabiane prostymi i niezbyt dokładnymi wizerunkami , niewielkimi motywami krajobrazowymi z zasady sytuowanymi w dolnym prawym kwadrancie powierzchni omote , dla przeciwagi w górnym lewym kwadrancie umieszczano drobny motyw zarysu gór , słońce lub księżyc itp.
    Pierwsze tsuby Kaneiye spotyka się z kilkoma rodzajami sygnatur :Joshu Fushimim Ju Kaneiye oraz Yamashiro Kuni Fushimi Ju Kaneiye czy Kaneiye Saku .
    Wraz z rosnąca popularnością tych tsub inne szkoły w podobnym stylu zaczęły wytwarzać własne . Koniec okresu Edo to tsuby w stylu Kaneiye wyróżniające się przepięknymi motywami i nizwykle dokładnym wykonaniem , oczywiście sygnowane typowo Yamashiro Kuni Fushimi...ale są to już tsuby Shoami.
    Dla przykładu warto zapoznać się z klasycznymi tsubami Kaneiye prezentowanymi a albumie "Jelce mieczy japońskich"
    Mikołaj

    OdpowiedzUsuń
  2. Witam Panie Mariuszu,

    Czy juz Pan cos wie o dacie wystawy mieczy w Krakowie?
    Czy beda tam miecze starsze niz okres muromachi?
    Pozdrawiam ,Pawel

    OdpowiedzUsuń